Een loterij: de zoektocht naar mantelzorgondersteuning

“Ik hoor nu pas dat er zoiets als een casemanager dementie bestaat.”

Elke week spreken we mantelzorgers. In interviews, focusgroepen, of gewoon aan de keukentafel. En deze zin hoor ik vaker dan me lief is. Niet van mensen die niets met zorg te maken hebben, maar van mantelzorgers die dag in dag uit zorgen voor hun partner, ouder of kind.

Het is alsof je een ingewikkeld spel moet spelen zonder de spelregels te kennen. En de enige manier om ze te leren? Door toevallig de juiste mensen tegen te komen. Een huisarts die het benoemt. Een wijkverpleegkundige die je erop wijst. Of een andere mantelzorger die je vertelt over bestaande ondersteuning.

Maar wat als die toevallige ontmoeting uitblijft?

Dan blijf je zoeken. Verdwaal je in formulieren. Worstelen met overbelasting. Terwijl je allang op je tandvlees loopt. Een loterij: de zoektocht naar mantelzorgondersteuning.

De casemanager dementie

Casemanagement bij dementie is bedoeld als vast aanspreekpunt voor mensen met dementie en hun mantelzorgers. Iemand die meedenkt, coördineert en ondersteunt gedurende het hele ziekteproces.

Toch blijkt dat de bekendheid van casemanagement niet altijd even bekend is. Ondanks dat we dat soms wel denken. Gevolg: mantelzorgers verdwalen in het systeem. Terwijl er een gids klaar had kunnen staan.

Doodzonde. Een dienst die zoveel kan betekenen, maar nog te vaak onbekend is bij degenen die het het hardst nodig hebben.

Een gids in het zorglandschap

Hetzelfde hoor ik over mantelzorgmakelaars en -consulenten. Professionals die helpen bij het regelen van zorg, aanvragen van voorzieningen, en het navigeren door wet- en regelgeving.

En toch… weten veel mantelzorgers niet eens dat ze bestaan. Ze blijven worstelen met administratieve rompslomp en het combineren van werk, gezin en zorg. Terwijl er dus mensen zijn die echt kunnen helpen. Die verschil maken.

Toegang tot ondersteuning mag geen kwestie van geluk zijn

Het systeem is nu te veel afhankelijk van toeval. Een loterij: de zoektocht naar mantelzorgondersteuning. Of je de juiste hulp vindt, hangt af van wie je toevallig tegenkomt. En of die toevallig de juiste dingen benoemt of kent. Ondanks ieder zijn goede intenties, maar vanuit het systeem is dat natuurlijk onacceptabel.

Iedere mantelzorger heeft recht op duidelijke informatie en goede ondersteuning. Geen overlevingstocht. Geen bureaucratisch doolhof. Geen onzichtbare loketten.

Want als het systeem zo is ingericht dat je eerst bijna moet omvallen voordat je iets vindt dat helpt, dan is dat systeem niet ondersteunend, maar verlammend.

Gelukkig beweegt er wat

In veel gemeenten en regio’s wordt hier al hard aan gewerkt. Maar nog te vaak is het een loterij. Dat moet anders.

We hebben een systeem nodig waarin informatie proactief wordt gedeeld. Waarin zorg- en welzijnsprofessionals standaard wijzen op casemanagers, mantelzorgmakelaars en -consulenten. Waarin mantelzorgers niet hoeven te zoeken – maar gevonden worden.

Samen zorgen we voor betere ondersteuning

Bij Valtes werken we elke dag aan die beweging. Met onze app, ja. Maar vooral met een netwerk van mensen die de schotten tussen domeinen proberen te slechten. Die informatie toegankelijk maken. En die blijven vragen:

“Wat heb jij nodig om dit vol te houden?”

Want mantelzorg is geen bijzaak. Het is het fundament van onze zorg. En dus ook van onze verantwoordelijkheid om het goed te organiseren.

We delen de zorg – en dus ook de verantwoordelijkheid.

Wat zie jij hierin gebeuren? Waar gaat het al goed – en waar raakt het zoek? Wil jij weten wat we doen voor gemeenten of mantelzorgcontactpunten? Kijk dan op deze pagina!